Υφαντική Τέχνη
Η υφαντική είναι από τις αρχαιότερες τέχνες της ανθρωπότητας. Τρεις χιλιάδες χρόνια πέρασαν από τότε που ο Όμηρος υμνεί τις αρετές της Πηνελόπης καθώς υφαίνει μερόνυχτα, περιμένοντας με καρτερία την επιστροφή του Οδυσσέα. Η Μικρά Ασία είχε πλούσια υφαντουργική παράδοση, μια τέχνη που υπηρετήθηκε κυρίως από τη γυναίκα, από την εφηβική της ηλικία έως τα γεράματα.
Η Μικρασιάτισσα, ήταν η πρώτη εργαζόμενη γυναίκα μεταξύ των άλλων εθνοτήτων. Κέρδιζε το ψωμί της μέσω διαφόρων μορφών χειροτεχνίας, σε επίπεδο οικοτεχνίας, όπως ήταν η ταπητουργία, η υφαντουργία, η νηματουργία και η κεντητική.
Ένας από τους κλάδους όπου ήκμαζε η υφαντική παράδοση έως το 1922 ήταν η μικρασιατική ταπητουργία.
Εικόνα 1 Σκέπασμα κεντημένο με χρυσοκλωστή 19ος αι. (πάνω) και λεπτομέρεια γυναικείας ζακέτας από ύφασμα σεβαΐ, τέλη 19ου αιώνα (κάτω)